Franz Joseph Haydn

Amis de la musique, bonsoir.  
Laissez-moi vous présenter Franz Joseph Haydn.
C'est lui.



Mais on disait juste Joseph.
(En fait, c'est comme Marie Antoinette ou Hans Axel)
Compositeur autrichien né à Rohrau en 1732 et mort à Vienne en 1809.
Connu comme le « père de la symphonie » ou le « père du quatuor à cordes », il a tout connu, du baroque au romantisme, en passant (et longuement   ) par le classicisme.
Car, avec Mozart et Beethoven, à 3, ils forment la « trinité classique viennoise ».

Il est aussi connu (pour nous ) pour avoir composé une symphonie que Marie-Antoinette adorait.
Mais ce n'est pas sa seule grande oeuvre, loin de là.
Comme vous allez pouvoir le voir

DE VIER OPVALLENDSTE SYMFONIEËN VAN SYMFONIEKONING HAYDN
Il y a donc 4 hits à l'actif de ce musicien inspiré.  



De Oostenrijkse componist Joseph Haydn schreef maar liefst 104 symfonieën - en dat zijn alleen nog maar degenen die bij het publiek bekend zijn. De redactie zet de vier opvallendste op een rij. En Haydns 'Symfonie nr. 100' kan je zelf komen bewonderen!

In een periode van 38 jaar schreef Haydn 104 symfonieën. Waar de eerste paar nog een vrij eenvoudige opzet hadden, werden ze in de loop van de tijd steeds rijker en voller. Na nummer 31 zijn ze allemaal herkenbaar vierdelig (snel - langzaam - snel - snel) en heeft elke finale een spetterende climax. Ondanks deze overeenkomsten zijn de werken stuk voor stuk uniek en hebben ze een eigen karakter èn achtergrondverhaal.

1. 'Hoornsignaal' - één van de vroege symfonieën
De eerste paar symfonieën die Haydn schreef, baseerde hij op de driedelige Italiaanse opera-ouvertures. Toch is er in de derde symfonie al een kentering gaande - de vierdelige klassieke opbouw van allegro - andante moderato - menuet en trio - allegro is al terug te horen. Vanaf 1760 werd Haydn experimenteler en dat is vooral goed terug te horen in nummer 31. Dit werk, genaamd 'Hoornsignaal', is een jachtsymfonie met opmerkelijk gebruik van vier hoorns, waar er normaal maar twee klinken.



2. De afscheidssymfonie - één van de Sturm und Drangsymfonieën
Langzamerhand werd Haydn wat serieuzer in zijn werk. Eind jaren '60 van de 18e eeuw zaten zijn symfonieën vol levendige verbeelding en expressiviteit - kenmerkend voor de Sturm und Drang-beweging uit die tijd. 'Symfonie nr. 45' is een opvallende: gedurende het laatste deel stopten de musici met spelen, bliezen ze de kaarsen uit, vouwden ze hun partituur op en verlieten ze het podium - op twee violisten na. Dit was voor Haydn een statement: de musici protesteerden op deze manier tegen de verplichte jaarlijke verhuizing tussen het zomerpaleis in Hongarije en het winterpaleis in Wenen. Er gaat ook een tweede verhaal rond, waarin de musici niet demonstreerden tegen het verhuizen, maar tegen de lage lonen die ze kregen. Welk verhaal ook waar is - het werd de basis voor de bijnaam van het stuk: de 'Abschieds-Sinfonie' (afscheidssymfonie).

Abschiedssinfonie   Ma préférée. Ecoutez, vous aussi, vous allez pleurez.



3. 'La Reine' - één van de Parijse symfonieën
Comte d'Ógny, een financier van de Parijse concertinstelling 'Concert de la loge olympique', gaf Haydn in 1779 opdracht tot zes symfonieën. Het werden zijn Parijse symfonieën, waarin al zijn opgedane vaardigheden samenkwamen. Eén van de mooiste is nummer 85: 'La Reine'. De naam verwijst naar de koningin van Frankrijk Marie Antoinette, die zelf stapelgek was op het werk.

On y est.



Et quelle est donc la 4e du palmarès ?

4. 'Londen' - één van de Londense symfonieën
Haydn stond eind 18e eeuw in Engeland bekend als de grootste componist ter wereld. Impresario J.P. Salomon organiseerde concerten in de Londense Hanover Square Rooms en vroeg Haydn een aantal symfonieën te schrijven. Zo geschiedde en het resultaat was een kroon op zijn al enorme oeuvre. Al deze werken zijn nog grootser, nog gedurfder en nog intenser. Het laatste werk uit de reeks, nummer 104, werd voor het eerst uitgevoerd in het King's Theatre. Opvallend in deze symfonie is de humor en de vertolking van de grote stad - in de finale hoor je luide verkoopkreten, zoals op de Londense markt te horen was.



https://www.avrotros.nl/

Bedankt voor het delen.

Mais dites, c'est quelle langue ?

L'article vient d'un média Hollandais. C'est donc du Néerlandais.

Et vous comprenez ?

Je suis musicien, je vais partout.

OK. Merci. La musique est belle.

Je sais et j'aime écouter

Chakton a écrit:

L'article vient d'un média Hollandais. C'est donc du Néerlandais.

C'est bien, moi je trouve. Beaucoup de gens qui lisent le Boudoir de Marie-Antoinette parlent autre chose que français.

Je vois que nous nous sommes focalisés sur les symphonies. On va un peu élargir.

Les sept dernières paroles du Christ en croix , un oratorio qui se présente en 7 méditations musicales et religieuses. La première version était purement instrumentale en 1786, puis Haydn ajoute des voix. C'est en général sous cette forme que nous l'écoutons.



On aura frissonné au final. C'est normal, on est en plein dans le tremblement de terre de la mort du Christ.